Achtergrondinformatie | Johannes Catharinus de Ruyter de Wildt

Johannes Catharinus de Ruyter de Wildt werd geboren op 29 september 1877 te Herwijnen, als zoon van Alexander de Ruijter de Wildt (burgemeester) en Johanna Catharina Diederika Hasselman. Hij stamt af van de welbekende Michiel Adriaanszoon de Ruyter.

Opleiding

De Ruyter de Wildt wilde graag naar het voormalig Nederlandsch Indië en daarom ging hij studeren aan de Hogere Land- en Bosbouwschool in Wageningen. In 1898 behaalde hij zijn einddiploma. Hij werd echter afgekeurd voor de tropen en daarom ging hij scheikunde studeren, eerst in Delft en daarna in Bern. In 1902 behaalde hij zijn doctorstitel.

Huwelijk en gezin

Hij trouwde op 17 juli 1903 te Leiden met Auguste Adèle Karoline Borkowsky (1874-1943), dochter van Johann Ferdinand Borkowsky en Wilhelmine Ludovika Mendel. Zij kregen drie kinderen: Ilse Anna Wilhelmina (1904), Alexander Ferdinand Rudolf (1906) en Hans Otto Jerphaas (1909).

Rijkslandbouwproefstation

De Ruyter de Wildt werkte eerst als assistent aan de Universiteit in Leiden. In 1904 ging hij werken als scheikundige aan het Rijkslandbouwproefstation in Groningen, waar hij zich onder meer bezighield met conservering en werking van stalmest, en de werking van kunstmeststoffen.
In april 1907 werd dr. J.C. de Ruyter de Wildt benoemd tot directeur van het Rijkslandbouwproefstation te Goes. Dat proefstation werd in 1922 wegens bezuiniging gesloten, waarbij De Ruyter de Wildt werd overgeplaatst naar het Rijkslandbouwproefstation in Hoorn. Hij ging daar aan de slag als landbouwkundige aan de Physiologische Afdeling en richtte zijn aandacht vooral op het inkuilprobleem. Hij bleef bij het proefstation in Hoorn tot zijn pensionering in 1942.

Energiek en maatschappelijk betrokken

Hij had als bijnaam 'de admiraal'. Volgens zeggen was De Ruyter de Wildt een minutieus werker, die bewondering afdwong door de energie en de grondigheid waarmee hij zich op elk nieuw probleem wierp. Hij was een wetenschapper, maar toonde zich zeer betrokken in het maatschappelijk leven, zoals ook blijkt uit zijn nevenfuncties.

Overige functies en activiteiten

• Secretaris Vereniging Wetenschappelijke Belangen in Goes.
• Vanaf 1910 lid van het Burgerlijk Armbestuur Goes.
• Lid adviescommissie inzake lonen en arbeidsvoorwaarden medewerkers landbouw (1919).
• In 1922 liberaal lid van de gemeenteraad in Goes.
• Mede-directeur van De Spaarbank te Hoorn.
• Secretaris en later Voorzitter van de Vereeniging tot bestrijding der Tuberculose te Hoorn.
• Liberaal lid van de gemeenteraad in Hoorn (1937-1941).
• Lid van diverse commissies binnen de gemeenteraad van Hoorn, zoals:
  • de vaste Commissie voor de Financiën;
  • de vaste Commissie voor de Gasfabriek Hoorn;
  • de vaste Commissie voor het Georganiseerde Overleg;
  • de Commissie voor de strafbedreigende verordeningen.
• Mede-oprichter(1938) en voorzitter van het Roode Kruis, afdeling Hoorn.
• Lid van de gemeentelijke instelling voor Maatschappelijk Hulpbetoon.
• Voorzitter van het Hoornsch Collecte-comité voor het Nationaal Hulpcomité 1940.
• Lid van de Werfcommissie voor de Bloedtransfusiedienst van het Nederlandsche Roode Kruis in Hoorn (1940).
• Voorzitter van de postzegelvereniging, afdeling West-Friesland, in Hoorn.

Getekend portret

In 1935 bestond de postzegelclub 30 jaar. De leden wilden hun voorzitter ter ere van dit jubileum graag iets persoonlijks aanbieden. Kunstenaar Gerard Lückens, lid van de postzegelclub, maakte belangeloos het portret van de voorzitter. Er werd een jubileumverloting gehouden om geld in te zamelen voor een geprofileerde houten lijst, gemaakt door Joh. W. van Berkum (specialist in het maken van foto- en plaatlijsten, Nieuwsteeg 20 Hoorn). Het geheel werd op 8 september 1935 aangeboden aan de voorzitter, die er "erg verrukt over was". De tekening is in juni 1992 door familie van de Ruyter de Wildt geschonken aan het Westfries Museum in Hoorn.

De vrouw van De Ruyter de Wildt overleed op 14 februari 1943, De Ruyter de Wildt op 15 mei 1950, beiden te Hoorn.