Achtergrondinformatie | De Hoornse Schutterij

Anders dan in andere steden

Ook Hoorn kende vanaf de middeleeuwen enkele schutterijen. Het stadsbestuur heeft de schutters echter zelden ingezet om de orde in de stad te handhaven, zoals in andere steden gebeurde. De Hoornse schutters stonden volgens zeggen daarvoor te veel aan de kant van het volk. In plaats daarvan had de schutterij een steeds groter wordende representatieve taak. Bij officiële ontvangsten waren de schutters 'in de wapenen', deden het hoog bezoek in- en uitgeleide of zorgden voor de afzetting van de route en de bewaking.

Jaarlijkse parade

Elk jaar in augustus - tijdens de Sint Laurensmarkt - was er een grote parade. De schutters marcheerden dan in groot tenue en volledig bewapend. Ze hielden voor de burgerij schietoefeningen, waarvoor een onbeperkte hoeveelheid kruit van stadswege werd verstrekt. Na afloop werden de schutters getrakteerd op enige vaten bier.

Nieuwe dienstdoende schutterij

In 1815, na de Franse tijd, werd ook in Hoorn een nieuwe dienstdoende schutterij opgericht. Voor deze verplichte dienst kwamen alle mannen van zestien tot zestig jaar in aanmerking met uitzondering van bijvoorbeeld geestelijken, gemeenteraadsleden en lichamelijk ongeschikten. De schutterij bestond uit vier compagnieën van samen ongeveer zeshonderd man; de officieren kozen in dat jaar de schutters uit de door wijkmeesters opgestelde naamlijsten.

Muziekkorps van de schutterij

Men vond dat een zichzelf respecterende schutterij over een eigen muziekkorps moest beschikken. Daarom werd in 1874 het muziekkorps van de schutterij opgericht. Ingezetenen van Hoorn konden donateur worden. Vanaf dat moment was er geen feest of plechtigheid denkbaar zonder muziek van de Hoornse Schutterij. Omdat de kosten van uniformen, instrumenten en bladmuziek hoog waren, verstrekte het gemeentebestuur uiteindelijk een jaarlijkse subsidie van vijfhonderd gulden.

Stedelijk Muziekkorps

In 1907 werd de Hoornse Schutterij opgeheven en daarmee ook het muziekkorps. Dat ging de burgerij danig aan het hart en daarom werd een constructie bedacht, waarbij het korps als 'Stedelijk Muziekkorps' kon voortbestaan.