Home  | G.H. Lückens  | Modelleerwerk  | Tekeningen  | Werk divers  | Sitemap  | 

Oostereiland

De gevangenis op het
Oostereiland te Hoorn.

Brand Veemarkt, 29 januari 1941

De brand aan
de Veemarkt,
29 januari 1941.

Biljartzaal Horna

Biljartzaal Horna,
tweehoog bij
firma Leeuw en Vink.

Oprichting
Op 1 maart 1933 werd de Hoornse afdeling van de Arbeiders Sport Bond opgericht. De activiteiten vonden plaats in de leegstaande gebouwen van de voormalige kazerne aan de Veemarkt. Hier konden verschillende sporten tegen een geringe vergoeding worden beoefend. In 1933 verhuisde de Bond naar het Oostereiland.

Krententuin
De biljartclub Horna (Hornae = Hoorn) startte op 1 februari 1933 met haar activiteiten in de conversatiezaal van de gevangenis op het Oostereiland, in de volksmond de Krententuin genoemd. In 1939 moesten de gebouwen op het Oostereiland worden ontruimd in verband met de mobilisatie van het Nederlandse leger. De bond kreeg ruimte toegewezen in twee leegstaande bovenzalen van de kazerne aan de Veemarkt, achter het auto- en garagebedrijf van Leeuw en Vink. De turnafdeling kwam op de eerste verdieping, de biljartclub op de tweede.

Enorme brand
Op 29 januari 1941 brandde de biljartzaal helemaal uit. Gerard Lückens was als brandmeester actief bij het blussen en schreef in een brief aan zijn dochter over de brand. Meer details over de brand zijn te lezen in een persbericht in De Nieuwe Hoornsche Courant van 29 januari 1941.

Uit de as herrezen
Er werd met man en macht gewerkt om het uitgebrande pand weer te herstellen. Voor de heropening van de biljartzaal kreeg Lückens opdracht een tekening te maken van de vijf oudste bestuursleden.

Zelfstandig
Na de oorlog besluit de biljartgroep zich los te maken van de Arbeiders Sport Bond en en een zelfstandige vereniging op te richten. In 1950 verhuist de vereniging van de Veemarkt naar een bovenruimte van een pakhuis in de Leliestraat.

Achterom 53
Anno 2003 is de club gehuisvest aan het Achterom 53 te Hoorn. Voor de biljartsport in West-Friesland, maar ook ver daarbuiten is biljartvereniging Horna een begrip. Met een totaal van ca 230 leden is de Horna een van de grootste biljartverenigingen in Nederland.

Over de geschiedenis van Horna
De heer Cor Karels, destijds erevoorzitter van de club, schreef in een van zijn vele artikelen over de geschiedenis van de Horna hierover het volgende:

Bestuursleden Horna

Tekening bestuursleden
biljartvereniging Horna.

Firma Leeuw en Vink

Firma Leeuw en Vink,
anno 2002.

Horna Achterom 53, anno 2002

Biljartvereniging Horna
Achterom 53, Hoorn.

Ik herinner me nog hoe het bluswater in enorme ijspegels aan de zwartgeblakerde balken en kozijnen hing. Een troosteloos gezicht. Maar Horna en haar leden klaarden het karwei. Om te beginnen werden er weer twee tafels op de kop getikt en geplaatst in de showroom van de firma Leeuw en Vink. Gordijnen werden opgehangen en 's avonds dicht getrokken. Er werd wel een partijtje minder gespeeld, maar Horna draaide weer en kon verder puin gaan ruimen om haar uitgebrande zaal weer in orde te krijgen.

Op 2 november 1941 was het zover en kon de zaal in gebruik worden genomen. De vereniging had weer de beschikking over vier biljarts, tweemaal 230 x 115 en tweemaal 220 x 110.

Horna was als een Phoenix uit zijn as herrezen. Bij die gelegenheid van de heropening van de biljartzaal werd door de leden de grote tekening aangeboden, die ook nu nog onze biljartzaal siert. Op die tekening staan de vijf oudste leden van onze Horna in 1941.

Het moet een geniaal talent zijn geweest die meneer G. Luckens, om deze vijf nestors van Horna zo precies uit te tekenen. Het geheel leeft en toont zelfs de karakters van de mensen die staan afgebeeld. Ik vraag me wel eens af hoeveel uren zijn besteed aan deze getrouwe weergave.

Mag ik de heren dan nu even voorstellen. Van links naar rechts, zoals gebruikelijk: De heer Nauta (een bezig baasje die je overal kon vinden), de heer Engel (een man van weinig woorden, maar die alles goed in de gaten hield), de heer Kuin (de man van de Horna kassa en beheerder van onze centen), de heer Bennist en tenslotte de heer Roos. De laatsten werden gebracht en weer gehaald. Roos werd zelfs erg bijziende en speelde daarom ook met met de rode bal.

Maar, ook al stelde het spelletje biljart niet meer zoveel voor, zij waren er iedere week om hun vrienden te ontmoeten en de avond gezellig door te brengen. Zo leefden zij van de ene naar de andere biljartavond toe.

Van 1977 tot 1980 hebben we het zonder het toezicht van onze nestors moeten doen. Er werd zelfs geopperd om "dat ding maar weg te doen", ik had maar één antwoord: DAT NOOIT!

Douwe ten Hove en Dirk Visser hebben voor een prachtige restauratie gezorgd en sinds 1980 hebben onze oudsten van '41 weer hun ereplaats gevonden."